وسایل فولادی خانه را پس از شستن خوب خشک می کردند وگرنه زنگ می زدند.
درست یک سال قبل از جنگ جهانی اول،یک دانشمند انگلیسی به نام (هارلی بیرلی) که در آلیاژ ها مطالعه
می کرد،به این نتیجه رسید که کربن در فولاد به زنگ زدن کمک می کند.او ضمن تجربه های زیاد متوجه شد که
هرگاه مقدار کربن را در فولاد کاهش دهد و به جای آن مقداری کروم اضافه کند فولادی سخت تر با ویژگی های
بهتر حاصل می شود. آزمایش های بعدی او نیز نشان داد که اگر کربن را کم کرده و مقدار معینی کروم به آلیاژ
بیفزاید،فولاد در مقابل زنگ زدن مقاومت می کند.بیرلی سال ها از عمر خود را در راه بهتر کردن این آلیاژ صرف
کرد و اشکالات آن را برطرف نمود:اگر مقدار کروم بیش از حد می شد فولاد خاصیت شکنندگی زیادی پیدا می
کرد و فولاد با کروم خیلی کمتر سختی لازم را نداشت.بعد از آزمایش های زیاد او فرمول ایده آل را پیدا کرد:10 تا
20 درصد فلز کروم و اندکی نیکل کافی بود که فولاد حاصل،ضد زنگ باشد.
از ویژگی های خوب فولاد زنگ نزدن آن است که می تواند خوب صیقل بردارد به طوری که از آن آیینه ساخته می
شود که با آیینه شیشه ای کمی تفاوت دارد و آن این است که سال های سال صیقلی بودن خود را حفظ می
کند بدون آن که مثل شیشه در معرض شکستن باشد.
نظرات شما عزیزان:
دسته بندی : <-CategoryName->
